Vader en zoon verenigd in de keuken
Het was een warme zomeravond in Perugia toen Mario met een zware koffer en een hart vol opwinding uit de trein stapte. Na tientallen jaren in Nederland te hebben gewoond, was hij eindelijk terug in zijn geboorteland Italië om bij zijn zoon Luca te gaan wonen en werken in zijn restaurant.
Luca had zijn droom gevolgd en een prachtig Italiaans restaurant opgebouwd in het hart van Umbrië. Luca had zijn vader na de dood van diens vrouw - en zijn moeder - uitgenodigd om bij hem te komen wonen en hem te helpen met het runnen van de zaak. Al was Mario al gepensioneerd, hij had zijn eigen restaurant verkocht, hij voelde zich fit genoeg om zijn zoon bij te staan.
Met een mengeling van emoties sloot hij zijn zoon op het perron in de armen. Mario keek uit naar de kans om zijn zoon te ondersteunen, maar hij wist tegelijk dat het niet gemakkelijk zou zijn om zijn oude leven in Nederland achter zich te laten.
Er was trouwens nog wel wat bij komen kijken, het leven in Nederland afsluiten. Afscheid nemen van zijn vrienden was zwaar. De huur moest opgezegd, tal van verzekeringen aangepast en zijn spulletjes moesten worden verhuisd. En zorgen dat zijn pensioen ook in Italië netjes werd uitgekeerd. Bij de Belastingdienst had hij geïnformeerd waar hij straks belasting moest afdragen. Van hen kreeg hij ook de tip om met zijn pensioenuitvoerder contact op te nemen. Een nieuw adres in het buitenland wordt immers niet automatisch doorgegeven. Ook moet hij jaarlijks een bewijs sturen dat hij nog in leven is.
Luca verwelkomde zijn vader met open armen. Mario was onder de indruk van het restaurant dat hij had opgebouwd. Maar met zijn hulp en de adviezen bloeide het restaurant verder op. De reputatie van het restaurant groeide snel en werd een culinair toevluchtsoord, vooral onder de lokale bevolking. Wat Mario het meest aangreep was dat de band tussen hem en zijn zoon veel hechter werd. Hun gezamenlijke liefde voor koken bracht hen dichter bij elkaar.
Op een dag, terwijl ze samen in de keuken stonden en een nieuwe pasta bereidden, keek Mario trots naar zijn zoon. Hij besefte ontroerd dat hij de juiste keuze had gemaakt om terug te keren naar zijn geboorteland.