Duurzaamheid speelt nog geen rol als Herman Sans in 1987 zijn eigen kledingwinkel opent. ‘Nu hoor je het woord ‘duurzaamheid’ vaker. Toen waren we vooral bezig met brood op de plank voor morgen.’ Nick en zijn broer Tom nemen het bedrijf in 2006 over van hun vader. Ook op dat moment staat duurzaamheid nog niet voorop, vertelt Nick. ‘Een winkel moet goed verlicht zijn en de deur staat altijd open voor de klantvriendelijkheid. De airco’s draaiden voluit om de warmte van de lampen te verjagen. We zijn eigenlijk pas begonnen met verduurzamen met onze overstap naar energiezuinige CDM-T lampen.’

Duurzamer werken begint vaak met gezond verstand, volgens Herman. ‘De winkeldeur dichtdoen is geen optie, want dat is minder klantvriendelijk. Werknemers die dicht bij de deur werken, kunnen zich wél iets warmer kleden.’ Gelukkig hebben onze 80 medewerkers begrip voor deze aanpak, vult Nick aan. ‘Veel mensen hebben thuis zelf een airco en hebben hogere energierekeningen. Daarom tonen ze meer begrip als we soms wat zuiniger moeten zijn.’

Het bedrijf bestaat inmiddels 38 jaar en heeft een flinke groei doorgemaakt. Van een winkel van zo'n 100 vierkante meter naar 6 verdiepingen met een winkeloppervlak dat 10 keer zo groot is. Het magazijn voor online verkoop neemt ongeveer 3000 m2 in beslag. Ook met verduurzamen is het hard gegaan. Op de 2 bedrijfspanden staan in totaal 130 zonnepanelen die zo’n 50.000 kilowatt opwekken. ‘Dat is een investering die we met vertrouwen hebben gedaan,’ vertelt Nick. ‘Zolang je het goed voorbereidt en je laat begeleiden door experts, maak je een verstandige keuze voor de toekomst.’

‘Het warenhuis van Sans-online is sinds een jaar bijna helemaal zelfvoorzienend door zonnepanelen en systemen die warmte terugwinnen’, vervolgt Nick. Hij legt enthousiast uit hoe deze systemen werken. ‘Ze zijn brandveilig gemonteerd op wit dakleer, dat de warmte van de zon weerkaatst. Gasaansluitingen zijn er niet en het gebouw is goed geïsoleerd. Bij een buitentemperatuur van 30 graden duurt het wel een week voordat je voelt dat het binnen warmer wordt. De motivatie om goed te doen voor de wereld komt uit onszelf. Daarnaast besparen we het bedrijf zo kostbare euro’s.’ 

Vader en zoon vullen duurzaamheid op hun eigen manier in. Nick: ‘Voor mij betekent het dat je met de juiste intentie en goede wil probeert de wereld om je heen te verbeteren. Hoe kan ik bijdragen aan de toekomst van mijn kinderen en tegelijk zelf plezier hebben in het leven?’ Zijn broer Tom, die ook kinderen heeft, is ook enthousiast over verduurzamen van hun bedrijf. Vader Herman wil zelfs nog verder gaan. ‘Ik heb gezien hoe gelukkig mensen in Chili of Guatemala zijn, ondanks hun sobere leven. Zelf heb ik 2 auto’s en gebruik ik vergeleken met hen veel energie. Daar voel ik me soms schuldig over. Ik vind dat we nog meer moeten doen.’

Naast milieubewustzijn, zet het bedrijf zich ook in voor de vitaliteit van medewerkers. Nick wil dat zijn mensen fysiek fit en inzetbaar blijven op de langere termijn. ‘Alle bureaus zijn bij ons elektrisch verstelbaar, zodat medewerkers afwisselend kunnen zitten en staan. Werknemers zitten op een wiebelkruk, waardoor het lichaam voortdurend actief blijft. Op kantoren zie je vaak dat mensen onderuitgezakt zitten. Dat heeft een negatieve invloed op je lichaam, je geest en daarmee ook op je omgeving.’

Vroeger was zitten in de winkel ook geen optie. Herman noemt zitten het nieuwe roken. ‘We stimuleren een actieve houding bij onze medewerkers. Ze mogen op onze kosten naar de sportschool, gesubsidieerd een fiets kopen en we bieden gezonde snacks in de kantine aan.’ Je kunt als werkgever werknemers niet dwingen, weet Nick, maar hij is al blij als werknemers op hun eigen manier in beweging komen. ‘Dat is noodzakelijk om gezond te blijven functioneren in je werk. Mensen worden er ook meteen vrolijk van.’ De familie geeft zelf het goede voorbeeld. Nick doet mee aan zware survival runs en adventure races. En Herman heeft als fanatiek fietser duizenden kilometers afgelegd; van Alaska tot Panama en kortgeleden nog door Japan. ‘Onderweg zag ik hoe prachtig onze planeet is, maar ook hoe kwetsbaar. Die moeten we beschermen.’

Zo staan bedrijven die overstappen op een elektrisch wagenpark niet altijd stil bij de risico’s, waarschuwt Gruben. ‘Als een elektrische auto tijdens het laden in brand vliegt, is de intensiteit van de hitte groot en kan de brand snel overslaan naar andere auto’s of het gebouw. Het werk kan daardoor wel anderhalf tot 2 jaar stil komen te liggen op die locatie.’

Tijdens zijn bezoeken aan garages en mkb-bedrijven brengt Gruben risico’s in kaart die ondernemers vaak over het hoofd zien. Hij geeft een paar tips: