Vast werk moet minder vast worden. Er komen minder strenge voorwaarden voor het ontslaan van werknemers in vaste dienst. Als een werkgever een arbeidsovereenkomst met een werknemer wil beëindigen, moet hij nu aan 1 van de 8 ontslaggronden volledig voldoen. Met de voorgestelde wetswijziging komt er een negende ontslaggrond: de cumulatiegrond. Je wil bijvoorbeeld een medewerker ontslaan omdat hij disfunctioneert, maar je hebt geen compleet ontslagdossier opgebouwd. Ook is jullie relatie verstoord. Beide redenen bieden apart van elkaar misschien geen volledige grond voor ontslag, maar in combinatie wel. Dat is de cumulatiegrond.

Er komt een ruimere regeling voor opeenvolgende tijdelijke contracten (de ketenbepaling). Je mag een medewerker straks maximaal drie aansluitende contracten aanbieden in drie jaar in plaats van twee jaar. De verplichte pauze tussen twee opvolgende contracten (tussenpoos) blijft in principe zes maanden. Alleen bij tijdelijk terugkerend werk, dat maximaal negen maanden per jaar kan worden verricht, kan de tussenpoos worden verkort tot drie maanden. 

Volgens de WAB is een oproepkracht met een nulurencontract of een min/maxcontract alleen verplicht om te komen werken, als je hem minimaal vier dagen van tevoren oproept. Anders mag hij het werk weigeren. En zeg je een oproep tot werken korter dan vier dagen van tevoren af? Dan moet je de oproepkracht toch uitbetalen. In de cao mag hiervan afgeweken worden. Na een contractperiode van 12 maanden moet je de oproepkracht een contract aanbieden voor het gemiddelde aantal uren dat hij in dat jaar heeft gewerkt.

Door de Wet arbeidsmarkt in balans krijgen payrollers bijna dezelfde status als je eigen werknemers. Jij gaat dus meer betalen voor de arbeid van payrollers. Dat zal flexibele arbeid minder aantrekkelijk maken. De gelijkheid tussen payrollers en eigen medewerkers betreft zowel de primaire als de secundaire arbeidsvoorwaarden. 

Voor elke werknemer die je in vaste dienst neemt, krijg je straks een bonus van de overheid. Als werkgever ga je namelijk een lagere WW-premie betalen voor werknemers met een vast contract dan voor werknemers met een tijdelijk of flexcontract.