Tobias kreeg op zijn tweede de diagnose Diabetes-1, maar wilde zich er zeker niet door laten beperken. “Naarmate ik ouder werd, ervaarde ik wel wat frustratie met wat ik wel en niet mocht doen, wat ik wel en niet mocht eten en hoeveel ik kon sporten. Vooral de structuur waarin je moet leven. Dit motiveerde mij juist om doelen te stellen en te vechten voor mijn vrijheid. Ik wilde er alles aan doen om boven mijzelf uit te stijgen.”
En dat deed Tobias: “Ik werkte dag en nacht aan mezelf en hanteerde verschillende invalshoeken: mentaal, fysiek en rust. Hier heb ik veel aan gehad, maar je moet ervoor waken er te obsessief mee bezig te zijn. Je kan jezelf ook voorbijlopen.” Op zijn zeventiende werd Tobias voor het eerst Nederlands kampioen. Hij was veel meer dan leeftijdsgenoten bezig met wat ervoor nodig was om te winnen. Visualiseren, zijn ademhaling, zich continu inlezen, video’s bekijken en wedstrijden analyseren.