De eigen risicotermijn is de periode tussen de eerste dag waarop de arbeidsongeschiktheid is vastgesteld - dit is meestal de datum waarop je een arts hebt bezocht - en de eerste dag dat je een uitkering krijgt. Hoe langer je eigen risicotermijn, hoe langer het duurt voor je een uitkering krijgt.

Hoelang je zonder uitkering kan, bepaalt vaak de eigen risicotermijn. De meeste ondernemers kiezen voor een eigen risicotermijn van 30 dagen. Maar je kunt ook kiezen voor bijvoorbeeld 90 dagen of 1 jaar eigen risico. Je moet dan tijdens deze periode wel voor je eigen inkomsten zorgen, bijvoorbeeld uit spaargeld.

De minimale eigen risicotermijn is 30 dagen. Door dit minimum voorkomen we dat alle kortlopende ziektes, zoals griep, gemeld worden. Dit zou hoge administratieve lasten met zich meebrengen, die zouden zorgen voor een stijging in de premie.

Hoe langer je eigen risicotermijn, hoe lager de premie. Dat is logisch, want wij hoeven dan ook minder snel uit te keren. Maar let op: als je voor een lange eigen risicotermijn kiest, besef dan wel dat je ook een langere periode zelf financieel moet overbruggen.