Zzp’er Alexandra belegt 9% van bruto maandomzet voor haar pensioen

Als Alexandra mensen vertelt over haar carrière, kijken ze haar vaak bewonderend aan. Ze werkte jarenlang als kunsthistorica voor gerenommeerde musea, galerieën en wetenschappelijke instituten in Amerika, Duitsland en Zwitserland. Toch had Alexandra zelf altijd het gevoel dat ze niet op haar plek zat. “Achteraf weet ik waar het probleem zat”, vertelt ze. “Ik had te weinig met mensen te maken. Internationale tentoonstellingen organiseren en kunstenaars begeleiden vond ik geweldig. Maar een groot deel van de tijd zat ik met mijn neus in de boeken of achter een computer. Teveel detail en wetenschap, te weinig mensen.”

In 2004 verhuist ze op 35-jarige leeftijd voor de liefde naar Nederland. Het lukt haar niet om een baan in de kunstsector te vinden. In plaats daarvan gaat ze aan de slag als PR- en communicatiemedewerkster bij een architectenbureau. “Een geweldige kans om iets nieuws te doen en Nederlands te leren. En hoewel werken in PR ook niet mijn droom was, merkte ik dat ik de kunst totaal niet miste. Wat wilde ik dan wel? Met die vraag klopte ik bij een loopbaancoach aan.”

Bij die loopbaancoach werd Alexandra duidelijk wat ze écht wil: coach zijn. Ze gaat terug de collegebanken in om psychologie te studeren. In 2011 ziet haar bedrijf Gerny Coaching + Consulting het levenslicht. “Met een optimistisch businessplan huurde ik een ruimte en slingerde ik mijn website de lucht in. En nu maar wachten tot de telefoon gaat, dacht ik. Maar zo werkt het natuurlijk niet. Het duurde aanzienlijk langer voordat het balletje ging rollen.”

Een jaar later krijgt ze een opdracht van een grote klant. “Dat was wel een beetje de kickstart die ik nodig had. Ik was vooral blij met de vlieguren die ik kon maken en ervaring die ik opdeed. Rijk werd ik er zeker niet van; het was net genoeg om de vaste lasten te betalen. Dat was ook wel nodig; op alleen het inkomen van mijn man zouden we het niet redden. Soms was het behoorlijk krap en moest ik echt elk dubbeltje omdraaien.”

Als zzp’er weet Alexandra heel goed dat ze zelf verantwoordelijk is voor haar pensioenopbouw. “Tijdens mijn eerdere dienstverbanden had ik wel AOW en pensioen via een werkgever opgebouwd – in Zwitserland en in Nederland – maar dat is te weinig om later een beetje lekker van te kunnen leven. Ooit las ik ergens dat je als zzp’er het liefst elke maand € 500 voor je pensioen opzijzet. Dat is blijven hangen en ik besloot dat dat ook mijn streven was. Dat lukte me de eerste maanden bij lange na niet! Daar raakte ik niet van in paniek, maar ik wist wel dat het niet te lang moest duren.”

Als zzp’er kan je inkomen nogal wisselen. De ene maand kan het niet op, terwijl het de volgende maand een stuk minder kan zijn. Ook bij Alexandra. “Om dat te ondervangen, stortte ik na een ‘goede’ maand altijd meer. Zo kon het voorkomen dat ik de ene maand voor mijn pensioen € 2.000 opzijzette, terwijl er de daaropvolgende drie maanden niets apart te zetten was. Tja, dat wisselvallige hoort er als zzp’er nou eenmaal een beetje bij, maar een echt gerust gevoel gaf het niet. Iets meer structuur zou fijn zijn.”

“In 2020 heb ik mijn financiën en vooral de manier waarop ik daarmee omging eens echt goed onder de loep genomen. En vervolgens helemaal omgegooid. Sindsdien werk ik met potjes. Zodra er geld binnenkomt, gaat het direct naar verschillende potjes. Ik heb een potje voor belastingen, voor mijn vaste lasten, een deel dat ik mezelf als salaris uitkeer en een pensioenpotje. In die laatste pot stort ik elke maand automatisch 9% van mijn bruto omzet van die maand.”

Dat doet Alexandra via Persoonlijk pensioen van a.s.r., een lijfrente-beleggingsrekening waarmee zzp’ers zelf met belastingvoordeel pensioen kunnen opbouwen. Ze bepaalt zelf of, en hoeveel ze elke maand inlegt – 9% van haar bruto maandomzet dus – en dat bedrag wordt vervolgens belegd. “Ik volg de beleggingen niet op de voet, maar houd het zijdelings wel in de gaten.” Dat ze haar geld vastzet voor pensioen en niet tussentijds kan opnemen, vindt ze juist prettig. “Ik weet dat veel mensen die flexibiliteit juist wel willen bij het opbouwen van vermogen, maar voor mij is deze stok achter de deur ideaal. Dit bedrag is bestemd voor mijn pensioen, niet als buffer voor onverwachte uitgaven. Dat zie ik echt als twee totaal verschillende dingen.

“Als ik in dit tempo blijf beleggen, zou ik nog een jaar of 15 door moeten werken. Het zou zomaar kunnen dat ik langer doorwerk. Ik vind mijn werk namelijk heel erg leuk. Maar ik sluit ook niet uit dat het ook financieel nodig zal zijn. Ik denk dat ik tegen die tijd mijn pensioen nog niet bij elkaar  heb; daarvoor zet ik op dit moment gewoon te weinig opzij. Als ik met pensioen ben, wil ik maandelijks tenminste € 2.000 te besteden hebben. Daarvoor moet ik wel een paar ton voor mijn pensioen opgebouwd hebben. Dat haal ik in dit tempo en met deze inleg niet. Daar moet ik dus nog flink wat vermogen voor opbouwen”

Tot slot heeft Alexandra een tip voor andere zzp’ers: “Breng je financiën in kaart. Dan weet je precies hoeveel je hebt en waar je aan toe bent. Toen ik dat helder voor ogen had, kon ik ook veel beter berekenen wat ik als tarief voor opdrachtgevers moest rekenen om uit te komen.” Zzp’ers die zelf pensioen willen opbouwen, zouden net als Alexandra hiervoor kunnen beleggen. “Zeker met een lange horizon voor je, is beleggen voor je pensioen een manier. Natuurlijk bestaat het risico dat je (een deel van je) inleg verliest, maar op de lange termijn kun je  je met beleggen meer rendement halen dan met sparen. Geen zin, tijd en kennis om het zelf te doen? Laat het doen door mensen die er verstand van hebben. Ook al zijn daar kosten aan verbonden.”