Provisie is een beloning die adviseurs en bemiddelaars tot 2013 ontvingen van de verzekeraar of bank van wie zij producten verkochten. Eigenlijk is provisie een percentage wat de verzekeraar bovenop de premie legt. Die premie betaal je aan de verzekeraar en die keert vervolgens de provisie uit aan de adviseur. In feite betaalde jij als klant de provisie dus zelf zonder dat je het wist.

Hierdoor kon het voorkomen dat de adviseur geen onafhankelijk advies uitbracht aan de klant, maar de verzekeraar aanraadde die de hoogste provisie betaalde. Omdat het voor de klant niet inzichtelijk was wat die indirect aan de adviseur betaalde, en omdat het advies soms ook niet in het belang van de klant was, werd het provisieverbod ingevoerd. Nu ontvangen adviseurs hun ‘beloning’ direct van de klant.

Sinds 1 januari 2013 geldt er een provisieverbod voor sommige verzekeringen waaronder de AOV. Adviseurs en bemiddelaars mogen niet meer beloond worden door de verzekeraar voor het afsluiten van polissen. In het verleden ging een groot deel van de premie op aan provisie. Verzekeraars berekenden deze kosten namelijk door. Vanwege het provisieverbod betaalt de klant nu alleen kosten voor advies en onderhoud waardoor de premie lager is geworden per maand.

Albert is autohandelaar, hij heeft voor 2013 een AOV afgesloten met een premie van € 242,50 per maand. Tot 2013 was het gebruikelijk om een gemiddelde provisie van 17,5% in de premie te verwerken. Sluit Albert nu een AOV af, dan betaalt hij een vast bedrag van € 200,00 per maand. Maandelijks betaalde hij dus € 42,50 aan provisie zonder dat hij dat doorhad.

Voor algemene schadeverzekeringen, zoals een inboedelverzekering en bedrijfsaansprakelijkheidsverzekering geldt het provisieverbod niet. De bemiddelaar of adviseur mag nog wel provisie ontvangen en je krijgt als klant geen rekening van deze werkzaamheden. Die betaalt de verzekeraar waar je een schadeverzekering hebt afgesloten.