Jody werkte met veel plezier als zelfstandig paardentrainer. Dit hield in dat ze paarden opleidde van net zadelmak tot hoger in de sport. Ze was ook voor dat beroep verzekerd bij a.s.r. Ondanks dat ze veel passie voor haar vak had, was het fysiek een zware job. Daarbij viel ze een keer onprettig van een paard waardoor ze erg geblesseerd raakte. Aan deze blessure werd ze geopereerd en na de revalidatie ging ze weer verder. Helaas na een volgende val raakte Jody weer arbeidsongeschikt en moest ze noodgedwongen weer revalideren. Zeker na de laatste val duurde de revalidatie lang, om uiteindelijk tot de conclusie te moeten komen dat ze niet meer terug kon naar haar werk als paardentrainer.
Nelleke Kiewiet is de arbeidsdeskundige die Jody heeft begeleid tijdens haar periodes van arbeidsongeschiktheid. Ze gingen samen om tafel om te bekijken hoe Jody verder kon nu bleek dat paarden trainen niet meer lukte. Nelleke: ‘Het is een heel traject geweest, we hebben verschillende gesprekken gehad, dingen op een rijtje gezet over hoe nu verder, wat wil je en wat kun je. Tijdens de gesprekken gaf Jody aan dat ze de transport wel interessant vond. Niet geheel verrassend omdat haar ouders 15 jaar lang een transportbedrijf hadden. Haar vader is nog steeds vrachtwagenchauffeur. Toen zijn we de opties en opleidingsmogelijkheden daarin gaan onder zoeken.’
Jody had meteen duidelijk voor ogen wat ze wilde doen: niet internationaal rijden, gewoon binnen Nederland aardappels vervoeren. ‘We hebben eerst natuurlijk onderzocht of dit werk geschikt was met de blessure van Jody. Kan ze in en uit de vrachtwagen, kan ze het stuur bedienen, kan ze als er gelost moet worden het loswerk doen? Dat bleek allemaal goed mogelijk. Toen hebben we de afspraak gemaakt om haar te ondersteunen bij het volgen van de opleiding tot vrachtwagenchauffeur’, zegt Nelleke.
Om als vrachtwagenchauffeur aan de slag te kunnen moest Jody een korte opleiding doen en haar vrachtwagenrijbewijs halen. a.s.r. was daarbij bereid om 75% van de opleidingskosten op zich te nemen, met als afspraak om de laatste 25% ook te bekostigen als Jody ook daadwerkelijk als chauffeur aan de slag zou gaan. Zo gezegd, zo gedaan. Jody werkt nu als zelfstandig chauffeur en laat zich inhuren door transportbedrijven. Nelleke: ‘Toen ze aan de slag ging heeft ze het werk langzaam opgebouwd en werd de uitkering tegelijkertijd langzaam afgebouwd. Op het moment dat Jody weer volledig aan het werk ging, stopte de uitkering. Mocht ze niet meer kunnen werken als chauffeur dan wordt de uitkering hersteld. Ook als ze deels niet werkt, wordt vanuit de uitkering haar loon aangevuld. Ze kan dus altijd terugvallen op de AOV. Een echte win-win situatie dus.’