Thijs Launspach over quiet quitting: “Er is een tegenreactie op werk dat ons continu overvraagt”
Quiet quitting is mede door TikTok een veelbesproken trend in de media. Maar is quiet quitting eigenlijk wel zo nieuw? Psycholoog, spreker en auteur van het boek Fokking Druk, Thijs Launspach, denkt van niet. Toch is er volgens hem een interessante ontwikkeling te zien bij Gen Z en Millennials.
Lees meer over quiet quitting:
- Wat is quiet quitting?
- Wie zijn quiet quitters in je organisatie?
- Quiet quitting en Gen Z
- Vraag je niet te veel van je werknemers?
Volgens Thijs Launspach zijn quiet quitters werknemers die in hun werk niets meer doen dan het strikt noodzakelijke. “Ze zijn wel officieel aan het werk, maar zijn mentaal uitgelogd.” In 2022 publiceerde Amerikaans onderzoeksbureau alarmerende cijfers: meer dan 50% van de Amerikaanse beroepsbevolking zou uit quiet quitters bestaan. Duidelijke cijfers over quiet quitters in Nederland zijn er niet.
Quiet quitters zijn wel officieel aan het werk, maar zijn mentaal uitgelogd.
De Amerikaanse werkcultuur verschilt aanzienlijk van die van Nederland. Thijs Launspach twijfelt dan ook of de groep quiet quitters in Nederland daadwerkelijk zo groot is als in media en op TikTok wordt gesuggereerd. Toch ziet hij een interessante ontwikkeling ontstaan: “Er is wel degelijk een tegenreactie op werk dat ons continu overvraagt.”
Volgens Thijs Launspach is het belangrijk om allereerst onderscheid te maken tussen twee verschillende soorten quiet quitters: een groep die gezonde grenzen stelt en een groep met laag werkengagement.
Thijs Launspach stelt voorop dat hij quiet quitting in de meeste gevallen niet zo’n problematisch of raar gedrag vindt. “Het zegt meer over onze hedendaagse arbeidsethos dan dat werknemers lui zijn.” Volgens Thijs Launspach ligt de kern van quiet quitting dan ook bij de almaar groeiende prestatiedruk op de werkvloer.
Vooral onder Gen Z is quiet quitting een veelbesproken trend. Gen Z kijkt dan ook anders naar werk dan oudere generaties, zegt Thijs Launspach. “Waar het heel normaal was voor ouders van Gen Z om werk boven alles te zetten, ziet een significant deel van Gen Z dat anders. Ze vinden werk heus wel belangrijk, maar niet altijd het belangrijkste.”
Je zou bijna kunnen zeggen dat de nieuwe generatie op een gezondere manier naar werk kijkt.
De trend quiet quitting is dan ook begonnen bij deze jonge generatie werkenden. Volgens Thijs Launspach raakt Gen Z hiermee een gevoelige snaar in een tijd dat 1,3 miljoen werknemers in Nederland kampen met burn-outklachten. “Je zou bijna kunnen zeggen dat de nieuwe generatie op een gezondere manier naar werk kijkt. Dat noemen we dan quiet quitting.”
Een realitycheck is voor veel werkgevers niet misplaatst, vindt Thijs Launspach. “Ons werk moet tegenwoordig een volmaking van ons leven zijn, het moet leuk zijn, een uitdrukking van onze identiteit en we moeten het beste uit onszelf halen.”
Volgens Thijs Launspach kan quiet quitting dan ook een reactie zijn op deze hoge verwachtingen. “Quiet quitting kan ook een tegenreactie zijn tegen heel hoog opgeblazen verwachtingen.”
Volgens de psycholoog doen werkgevers er verstandig aan om met een realistische blik naar hun prestatienormen te kijken. “Vraag jezelf eens af: ben ik niet stiekem, impliciet of expliciet, dingen aan het verwachten die niet realistisch zijn, zoals beschikbaar zijn buiten werktijd of continu overwerken?”
Thijs Launspach denkt dat deze verwachtingen onhoudbaar zijn. “Blijkbaar zijn we de prestatienormen van werk zo aan het opschroeven, dat ‘gewoon je werk doen’ en niet meer dan dat al problematisch is.”
