Bijna elke onderneming zegt tegenwoordig duurzaam te zijn. Maar welke criteria zijn daar eigenlijk voor? Zeker als het op klimaat aankomt. De zogenaamde EU-taxonomie gaat daar een concreet raamwerk voor bieden dat in heel Europa wordt ingevoerd. Daarmee dient er een einde te komen aan greenwashing waarin bedrijven (en hun kapitaalverstrekkers) zich groener kunnen voordoen dan ze zijn. Joost Notenboom vertelt dat a.s.r. actief meewerkte aan dit systeem dat in detail aangeeft wat ecologisch duurzaam is.
Joost Notenboom, adviseur duurzame investeringen bij a.s.r., was tot eind vorig jaar manager klimaatverandering bij een grote Australische bank. ‘Ik heb aan den lijve ondervonden wat de gevolgen kunnen zijn van klimaatverandering. Nog nooit waren er zo veel, en zulke heftige, bosbranden in Australië als vorig jaar.’ Joost geeft dit voorbeeld als aanleiding in het gesprek over de EU-taxonomie. De bosbranden onderstrepen de noodzaak om wereldwijd de CO2-uitstoot, oftewel de broeikasgassen, terug te brengen. ‘Daar is die taxonomie voor in het leven geroepen. We streven ernaar om mondiaal onder die 2 graden temperatuurstijging te blijven ten opzichte van het pre-industriële tijdperk. Anderhalf zou mooier zijn. Op 70 punten wordt nu concreet aangegeven welke criteria er zijn om binnen die grenzen duurzaam actief te zijn.’
Het is geen systeem met een cijferscore. ‘Nee, het gaat erom dat een bedrijf niet alleen aangeeft in het jaarverslag wat de omzet is, maar ook hoeveel procent daarvan bestaat uit bijvoorbeeld het winnen of verbranden van steenkool, of door staalproductie of produceren van cement wat heel CO2 intensief is. En afval, transport, vastgoed, maar ook bosbouw, landbouw en dus ook schadeverzekeringen voor klanten in deze sectoren. Alles wat gebeurt in een economie heeft met de taxonomie minimale criteria en standaarden. Door dit systeem kunnen we appels met appels vergelijken, zeggen we wel eens. En dit raamwerk zal worden uitgebreid de komende jaren, van een initiële focus op klimaat naar andere milieuthema’s zoals preventie en bestrijding van verontreiniging, gebruik en bescherming van water en maritieme hulpbronnen, circulaire economie en bescherming en herstel van biodiversiteit en ecosystemen.’
Zo kunnen financiële instellingen hun duurzame investeringen beter afstemmen. ‘Voor alle duidelijkheid: deze EU-taxonomie is een onderdeel van een groter geheel. Europa gaat meer duwen op transparante beleggingsproducten, met de ambitie om in 2050 het eerste klimaat neutrale werelddeel te worden, via de zogenaamde EU Green Deal. Voor ons als a.s.r. gaat het natuurlijk veel verder dan alleen kijken naar onze afdeling Vermogensbeheer. Ook bij Vastgoed, Pensioenen en Levensverzekeringen zullen we te maken krijgen met deze nieuwe wet- en regelgeving.’
De EU-taxonomie, en de overige verordeningen die vallen onder het zogenaamde EU Sustainable Finance Action Plan (de component van de Green Deal die ervoor moet zorgen dat private kapitaalstromen die klimaatneutrale ambities van het continent gaan ondersteunen) zal ook een nieuwe uitdaging voor a.s.r. oproepen. ‘We investeren al duurzaam vanaf 2007 en hebben ons beleid steeds verder aangescherpt en willen een vooraanstaande rol spelen in de financiële sector op het gebied van duurzaam vermogensbeheer. Zo hebben wij bijvoorbeeld recentelijk onszelf een nieuw doel gesteld, om de “carbon intensiteit” van onze beleggingen in aandelen, bedrijfsleningen en staatsleningen met 50 procent te reduceren in 2030, ten opzichte van ons niveau van 2015 (het jaar van het Klimaatakkoord van Parijs). De EU-taxonomie gaat ons beleid vooral voor iedereen inzichtelijk en vergelijkbaarder maken. En de hoop is dat de hele sector op het gewenste niveau komt.'
Taxonomie?
Kortweg is taxonomie een Europees classificatiesysteem dat duurzaamheid definieert. De taxonomie geeft aan wat duurzaam is en wat niet. Het classificatiesysteem geeft een beeld van de duurzaamheid van bedrijven en financiële instellingen en daarmee ook van specifieke investeringsfondsen. Deze krijgen een score toegekend die aantoont in welke mate zij voldoen aan de klimaatdoelen van de Europese Unie. Ook specificeert de taxonomie welke duurzaamheidsprestaties bepaalde economische activiteiten moeten leveren om bij te dragen aan de Europese klimaatdoelen.