In het kader van de re-integratie hebben beide partijen, zowel de werkgever als de werknemer, een aantal verplichtingen. Deze vloeien voort uit de Arbowet  en de Wet verbetering poortwachter. Het niet nakomen van deze verplichtingen kan financiële sancties tot gevolg hebben.

• Tijdens de periode van ziekte is de werkgever wettelijk verplicht om minimaal 70% van het loon van de werknemer door te betalen.
• De werkgever is (eind)verantwoordelijk voor de verzuimbegeleiding en re-integratie van zieke werknemers. Vanuit de Arbowet moet hij zich hierbij laten ondersteunen door een bedrijfsarts of arbodienst. 
• Vanuit de Wet verbetering poortwachter moet de werkgever een aantal stappen doorlopen, zolang er nog geen sprake is van volledig herstel.
• Uitgangspunt bij re-integratie is terugkeer in de eigen functie, met alle bijbehorende taken en werkzaamheden. Van een grote onderneming mag hierbij meer worden verwacht dan een kleine. Bijvoorbeeld als het gaat om het doen van organisatorische aanpassingen om de zieke werknemer in staat te stellen de eigen functie te blijven uitoefenen. Wanneer dit niet mogelijk blijkt, dan moet de werkgever passend werk aanbieden. Passend werk betekent dat de werkzaamheden zo veel mogelijk aansluiten bij de kennis, ervaring én beperkingen van de werknemer. Ook hier zullen de eisen voor grotere ondernemingen strenger zijn.  
• Als de werkgever geen passend werk of financiële ruimte heeft, moet er worden ingezet op re-integratie buiten de eigen organisatie. 
• De werkgever neemt de re-integratiekosten voor zijn rekening. Het is de moeite waard om te onderzoeken of cofinanciering met de zorgkosten-, verzuim- of WGA-verzekeraar mogelijk is. 
• Als werkgever ben je verplicht om de werknemer aan te spreken als hij of zij onvoldoende meewerkt aan zijn of haar re-integratie. Wanneer aanspreken onvoldoende werkt, kunnen zwaardere middelen worden ingezet, met als uiterste middel het opschorten of zelfs inhouden van het loon.