Van een luxe gezinsvakantie op Bali naar € 55.000 schuld in m'n eentje
Marion (45) en haar ex hadden het goed voor elkaar. Allebei een goede baan, mooie woning, vier kinderen, luxe vakanties. Totdat ze in 2012 uit elkaar gingen met € 110.000 onderwaarde op hun woning. "M’n grootste nachtmerrie kwam uit. Mijn ex bleef in de woning wonen en ik moest hem uitkopen. Daar zat ik in een huurwoning met vier jonge kinderen en een schuld van € 55.000."
Krijg binnen 10 minuten inzicht in je financiële situatie, nu én later. En zet je eerste stap vooruit.
"De eerste jaren na de geboorte van onze kinderen was er geen vuiltje aan de lucht. We werkten allebei bij de bank en verdienden allebei heel goed. We spraken af naar rato bij te dragen op de gemeenschappelijke rekening, wat in de praktijk een 50-50-verdeling betekende."
"De eerste financiële hobbels ontstonden toen ik na de geboorte van ons derde kind voor mezelf begon. Mijn inkomsten namen in eerste instantie behoorlijk af. Zeker toen ik tijdens de zwangerschap van ons vierde kind door bekkeninstabiliteit aanzienlijk minder kon werken. Die 50-50 regeling zorgde ervoor dat ik in no time m’n spaargeld aan het opeten was."
"Klopt. Het was m’n grootste nachtmerrie, omdat ik eigenlijk al wist dat we enorme onderwaarde op onze woning hadden. In de aanloop naar onze breuk – want die zag ik heus wel aankomen – had ik daar al slapeloze nachten over."
"De taxatie van de woning bevestigde m’n angst: € 110.000 onderwaarde. Wat ik niet wist, is dat die schuld niet naar rato van inkomen verdeeld wordt, maar gewoon door de helft gesplitst wordt. Dat was een onaangename verrassing. M’n ex bleef in de woning wonen en ik moest € 55.000 ophoesten."
"Pijnlijk! M’n jongste was net één, de andere kinderen waren vijf, zes en acht. Ik ging meteen over tot actie. Allereerst liet ik alle meubels – elk kinderbed, de bank, elk bureau – achter bij m’n ex, in ruil voor een schuldvermindering van ongeveer € 7.500. Samen met m’n kinderen ging ik in een huurwoning wonen, zonder ook maar één meubelstuk. Lang leve Marktplaats en websites waar ik voor een habbekrats, liefst zelfs gratis, overal dingen vandaan haalde. Van een fijne, mooie babykamer lag de jongste nu ineens in een kamer met spullen die de beste tijd eigenlijk al gehad hadden."
Lees ook: Van een gelukkig huwelijk naar 66 euro op de spaarrekening
"Naast besparen op uitgaven – boodschappen, kleding, spullen, uitjes, alles – haalde ik vrij snel na de scheiding een hele grote opdracht voor m’n bedrijf binnen. Achteraf was het typisch een gevalletje ‘veel te veel hooi op de vork’, maar ik had die opdracht simpelweg nodig om de huur te kunnen betalen en financieel wat meer lucht te krijgen."
"In die tijd balanceerde ik wel enigszins op het randje. Uit elkaar gaan, verhuizen, de woning inrichten, wennen aan de nieuwe situatie en me een slag in de rondte werken voor die opdracht. Het was een heftige tijd."
"Door die opdracht kon ik meteen een flink bedrag in één keer aflossen, wat uiteraard fijn was. Ook heb ik toen zo’n € 16.000 in m’n fiscale oudedagsreserve (FOR) gestort, eveneens bedoeld voor de aflossing. Daarnaast heb ik ook geld geleend van vrienden en familie, en veel hulp en spullen gekregen."
"Nu ben ik volledig schuldenvrij! En daar ben ik behoorlijk trots op. Ik ben financieel stabiel – meer dan dat – en m’n bedrijf loopt heel erg goed. Door de ervaring heb ik veel vertrouwen gekregen in de goede afloop van dingen, net als in m’n eigen weerbaarheid. Natuurlijk heb ik ook weekenden in bed liggen huilen, maar nu weet ik: uiteindelijk – als je natuurlijk ook de broekriem aanhaalt – komt het echt wel goed."
"Voor m’n kinderen ontvang ik kinderbijslag en de kinderopvangtoeslag. We kunnen leven zoals we willen en hebben niet het idee dat we financiële offers moeten maken. Grappig genoeg hebben de kinderen nooit dat idee gehad, of in ieder geval mijn stress daarover nooit gevoeld. Toen we anderhalf jaar na de verhuizing voor het eerst op vakantie gingen, was dat een kampeervakantie in de Ardennen. Best even wennen, als je bedenkt dat de vorige vakantie met het gezin in een luxe hotel op Bali was. We vonden het allemaal zó leuk, we gaan komende zomer weer!"
Lees ook: Wat kost een studerend kind eigenlijk?
"Dat bedrag dat ik een paar jaar geleden in m’n FOR gestort had, heb ik vorig jaar alsnog op m’n pensioenrekening gezet. Nu ik helemaal schuldenvrij ben, stort ik na een paar ‘droge’ jaren weer trouw op mijn pensioenrekening."
"Onze woning was gefinancierd op twee inkomens – dat zou ik nu nooit meer doen. Ik zou alleen nog in een woning willen wonen als ik wist dat ik het ook alleen zou kunnen betalen."
Dit blog is eerder gepubliceerd op 14 mei 2019.
